And so I press on against the current and the virus … after a long break.
———————————————
Kaz Dziamka: komentarz dla Strajk.eu
Komentarz umieściłem pod artykułem Bojana Stanisławskiego „USA: Szpital chce miliona dolarów”, opublikowanego w sobotę, 13. czerwca. Mój komentarz został najpierw usunięty „dla weryfikacji”, potem nastąpiła cisza. Napisałem do Redaktora:
„Ponieważ mieszkam w USA od 38 lat, znam dobrze system opieki lekarskiej w USA. Dlatego zainteresował mnie artykuł Bojana Stanisławskiego. Mój komentarz jest uzupełnieniem tego bardzo potrzebnego artykułu i nie zawiera absolutnie żadnych treści obraźliwych. Dlaczego więc został usunięty z blogu, podczas gdy dwa inne komentarze, banalne i beztreściowe, zostały dopuszczone przez cenzurę?
Chodzi mi tylko o to, czy jest sens inwestować intelektualnie w publikacje, której zasady blogowania są niezrozumiałe. Liczę więc na jakieś sensowne wytłumaczenie, choć z reguły nie toleruję żadnej cenzury. Jeżeli nie, to nie ma problemu: bo po prostu więcej na Waszym portalu nie będę umieszczał komentarzy.
Pozdrawiam z Kraju Apaczów, ostatnich wolnych Amerykanów”,
Kaz Dziamka
Redaktor odpisał: „Wie Pan, komentarzy jest tyle, że po prostu fizycznie nie nadążamy. Proszę napisać, kiedy i jakiej treści był Pański komentarz i pod jakim Kockiem się ukazywał. Bardzo poproszę o przysłanie kopii. Pozdrawiam, Maciej Wiśniowski.
No więc wysłałem. I od kilku dni jest znowu cisza. Stwierdziłem, że zamieszczę mój komentarz na moim własnym blogu. Oto on:
„Dobry artykuł. To “mój temat”. Znam problem z wielu osobistych, czasami szokujących doświadczeń.
Chciałem wyjaśnić przede wszystkim to, że ten 70-letni pacjent powinien być na tzw. Medicare, to jest na amerykańskim państwowym systemie ubezpieczenia zdrowotnego i oprócz jakiejś stosunkowo niewielkiej osobistej opłaty, koszt jego operacji powinno przejąć państwo.
Dla orientacji: cena mojej operacji na wyrostek robaczkowy w USA wyniosła według obliczeń korporacyjnych hien kapitalistycznych ok. $50 000 (mimo, że w szpitalu byłem tylko 2 dni, bo miałem szczęście szybko wrócić do normy dzięki mojej ogólnej sprawności fizycznej). Ponieważ już objął mnie system Medicare, zapłaciłem „tylko” $500. Podejrzewam, że ten pan, nawet jeżeli Medicare pokryje kryminalnie wysokie koszty jego leczenia (koszty które, nota bene, muszą jeszcze być zweryfikowane i przez to obniżone), to będzie musiał jednak zapłacić przynajmniej kilka tysięcy dolarów. A ile dokładnie, to będzie zależało jeszcze od tego, czy ma dobre ubezpieczenie „uzupełniające” (supplemental”), ale o tym nie mam czasu tu pisać.
Jest to jeden z niewielu „socjalistycznych” programów USA, które ratują starszych obywateli (powyżej 65 lat i krańcowo biednych w rożnym wieku innych) przed klęską finansową w sytuacji absurdalnie drogich usług medycznych. Przy okazji, cały ten patologicznie bezlitosny, korporacyjno-kapitalistyczny system amerykański, oparty na nieludzkim wyzysku finansowym, funkcjonuje jeszcze jakoś tylko dzięki właśnie takim socjalistycznym („komunistycznym”?), państwowym programom jak Medicare, Medicaid i Social Security. Gdyby takiego zabezpieczenia społecznego nie było, w Ameryce żyłoby w nędzy i beznadziei nie ok. 40 milionów Amerykanów (jak obecnie) a ok. 140 milionów (o czym pisałem niedawno pod groteskowo naiwnym i nieodpowiedzialnym wykładem niejakiego Tomasza Wróblewskiego na YouTube).
I dlatego korporacyjne hieny amerykańskie nie mogą się doczekać, żeby swe łapska położyć na te programy i je sprywatyzować. A w Polsce, niestety, już też istnieje ta sama zaraza korporacyjno-kapitalistyczna, równie nieludzka w swej chęci upodlenia przeciętnych ludzi dla jak największych korzyści finansowych”.